อาทิตย์รุ่งตะวันรอทอแสงจ้า
วันเวลาที่เปลี่ยนผันกับวันใหม่
รอไออุ่นจากความเหงาที่ยาวไกล
มีไหมใครช่วยกล่อมเกลาให้เบาบาง
แค่เศษเสี้ยวของใจช่วยคลายเหงา
ช่วยบรรเทาความเดียวดายใจที่หมอง
คำปลอบโยนบางเบาก็ยัง.......ปอง
แค่เธอมอง....เสี้ยวนาทีที่มีใจ
แค่.......อารมณ์เหงาในบางครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น